Alkoholizm nie jest stanem przejściowym. Nie jest dolegliwością, która przechodzi sama. To poważna choroba, która może zaprowadzić do końca życia. Niestety, w większości przypadków nadużywanie alkoholu prowadzi do tragicznych skutków - śmierci, rozbicia rodziny, tragedii, krzywdzenia innych... Alkoholizm ma wpływ na całe życie, każdą jego sferę. Choroba ta ma charakter przewlekły, jednak trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że jest ona niezawiniona. Zapoznaj się z ofertą terapii alkoholowej w prywatnym Ośrodku NASZ DOM.
Oferujemy 28-dniową terapię stacjonarną. Obejmuje ona:
Ważne! Przyjmujemy do ośrodka osoby uzależnione, które podjęły decyzję o leczeniu, jednak nie są w stanie samodzielnie przerwać picia, są pod wpływem alkoholu czy też innych środków psychoaktywnych. Leczenie alkoholizmu może być poprzedzone kilkudniowym (w zależności od potrzeb) detoksem. Długość terapii z detoksem - 5 tygodni.
Co ze sobą zabrać?
Nasz program pracy, rekomendowany przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, obejmuje dziewięć bloków tematycznych:
Na jego podstawie tworzymy Osobisty Plan Terapii, dostosowany do indywidualnych potrzeb i możliwości każdego uczestnika terapii.
Leczenie alkoholizmu w Naszym Domu to szansa na pozbawienie choroby mocy niszczenia życia Twojego oraz Twoich bliskich.
Prywatna terapia alkoholowa nie jest tylko dla wybranych. Może być również dla Ciebie - skontaktuj się z nami. Serdecznie zapraszamy do rozpoczęcia podróży do trzeźwego, szczęśliwego i satysfakcjonującego życia w atmosferze szacunku i zrozumienia.
Terapia uzależnienia od alkoholu w Naszym Domu opiera się na kilku fundamentalnych zasadach. Jest możliwa wówczas, kiedy chory wyrazi na to zgodę - jest do tego odpowiednio zmotywowany i chętny.
Typowymi mechanizmami obronnymi występującymi podczas zmagania się z chorobą alkoholową są zaprzeczanie, wypieranie, obwinianie i minimalizacja. Uniemożliwiają one zobaczenie realnych konsekwencji swojego uzależnienia. To obrona przed leczeniem i wyjściem choroby na światło dzienne. Bardzo ważnym elementem terapii jest zaakceptowanie i przyznanie się do choroby.
Każda osoba uzależniona posiada indywidualną historię. W Naszym Domu pracują wykwalifikowani, ale jednocześnie doświadczeni terapeuci, którzy sami zmagają się z chorobą alkoholową i od wielu lat zachowują abstynencję. Są oni przykładem na skuteczność terapii, a także na to, że podejmowane w Naszym Domu działania wsparte programem AA pozwalają na zatrzymanie destrukcji i godne, trzeźwe życie z chorobą alkoholową. W ten sposób można uratować swoją przyszłość i rozpocząć od nowa życie pełne szczęścia, dumy, satysfakcji i samorozwoju.
Wszystkim osobom uzależnionym, które przebyły terapię w Naszym Domu, umożliwiamy przedłużony pobyt. Jeżeli nie masz dokąd wrócić lub środowisko w dotychczasowym życiu nie sprzyja Twojej trzeźwości - zamieszkaj w Ośrodku. Oferujemy pełne wsparcie terapeutyczne oraz pomoc w stawianiu pierwszych kroków na nowej drodze życia.
Wielu uzależnionych obawia się przed podjęciem leczenia odwykowego. Nie jesteśmy szpitalem. W Naszym Domu tworzymy rodzinną atmosferę pełną zrozumienia i wzajemnego szacunku. Nikt nie jest gorszy ani lepszy. Wszyscy zmagają się z tym samym problemem i wspierają się w trzeźwieniu. Gwarantujemy pełną anonimowość, nie udzielamy żadnych informacji osobom postronnym czy organizacjom. Leczenie odwykowe prowadzą terapeuci, którzy sami są uzależnieni. Dlatego robią wszystko, co w ich mocy, aby pomóc osobie uzależnionej, która nadal cierpi.
Światowa Organizacja Zdrowia oficjalnie uznała alkoholizm za chorobę, zaklasyfikowaną jako F10 do Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 (od 2022 roku zaczęło się wdrożenie klasyfikacji ICD-11 w Polsce).
Alkoholizm jest chorobą postępującą, śmiertelną, nieuleczalną, a także, co bardzo ważne - niezawinioną. To zaburzenie psychiczne polegające na uzależnieniu od etalonu, przejawiające się koncentracją życia wokół alkoholu oraz stałą lub nawracającą, bardzo silną potrzebą picia.
Wg ICD 10 (F10.2) alkoholizm to zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane użyciem alkoholu (zespół uzależnienia).
Alkoholizm ma nie tylko wiele nazw (m.in. choroba alkoholowa, uzależnienie od alkoholu, zespół zależności alkoholowej, zespół uzależnienia od alkoholu, pijaństwo), ale także definicji i typologii.
Na przestrzeni lat powstało bardzo wiele publikacji na temat choroby alkoholowej, jej przyczyn i skutków. Przeprowadzone badania pozwoliły na lepsze zrozumienie uzależnienia i wywarły wpływ na zmianę myślenia o alkoholizmie, a np. podział “Typy alkoholizmu według E. M. Jellinka” stosowany jest do dzisiaj.
Wśród badaczy, lekarzy i naukowców przedstawiających swoje typologie i klasyfikacje znajdują się także: T. F. Tabor, J. Hauser, R. C. Cloninger, O. M. Lesch. Szczegółowe opisy ich publikacji można znaleźć na wielu stronach internetowych.
Alkoholizm jako choroba posiada wyjątkowe, rozpoznawalne objawy, a także przewidywalny przebieg i skutki. Uzależnienie powoduje zaburzenie lub uszkodzenie funkcjonowania organizmu, oddziałując zarówno na psychikę, jak i fizyczność człowieka. Nieleczony alkoholizm powoduje destabilizację każdej sfery życiowej: rodzinną, społeczną, zawodową, materialną, duchową, emocjonalną, somatyczną itd.
Występowanie poniższych objawów nie jest jednoznaczne z uzależnieniem, jednak można je rozumieć jako sygnały ostrzegawcze. Przed pojawieniem się charakterystycznych zachowań i dolegliwości świadczących o chorobie alkoholowej mogą wystąpić:
Niełatwo jest określić, kiedy zaczyna się alkoholizm. To bardzo cienka granica, którą z kolei bardzo łatwo jest przekroczyć.
Podstawowym objawem uzależnienia od alkoholu jest pragnienie picia i dążenie do jego zdobywania, bez względu na konsekwencje. Występowanie poniższych symptomów jest jednoznaczne z chorobą alkoholową.
Sfera emocjonalna osoby uzależnionej jest zaburzona: nie potrafi myśleć logicznie, nie zdaje sobie sprawy ze swojej choroby, a jedyną formą ucieczki przed problemami, a zarazem źródłem przyjemności jest picie. Jakie jeszcze wymieniamy psychiczne objawy uzależnienia od alkoholu?
Na psychikę alkoholików bardzo silnie wpływają mechanizmy choroby, które zniekształcają poglądy, rozumienie rzeczywistości i emocji. Nie bez powodu o uzależnieniu tym mówi się jako choroba myśli lub zaprzeczeń. Rozwinięcie tego wątku znajduje się w poniższych artykułach - serdecznie zapraszamy do tej lektury, w celu lepszego zrozumienia działania choroby, jaką jest alkoholizm.
Jak objawy alkoholizmu wpływają na wygląd i funkcjonowanie organizmu?
Alkohol spożywany w nadmiernych ilościach jest toksyczny dla organizmu, co w efekcie prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych tj.:
Objawy alkoholizmu na twarzy:
Oprócz powyższych dolegliwości, osoby uzależnione może dotknąć wiele poważnych schorzeń spowodowanych nadużywaniem alkoholu.
Wątroba jest odpowiedzialna za eliminację alkoholu z krążenia, dlatego jest jednym z najbardziej narażonych organów na jego niszczycielskie działanie. Powoduje zapalenie, stłuszczenie, włóknienie, a w końcu marskość wątroby.
Alkoholicy mają także znacznie zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworów, a także udaru mózgu, zawału serca, choroby wrzodowej, niedokrwistości, zapalenia trzustki, kamicy nerkowej.
Jedna z sal terapii grupowej w Naszym Domu
Każdy człowiek jest inny, a więc i przebieg choroby będzie się różnił bardziej lub mniej w zależności od osoby. Poza wyżej wymienionymi objawami bardzo często pojawiają się także wahania nastrojów, gdzie samopoczucie i humor osoby znacznie się zmienia. Przechodzi przez stany euforyczne po depresję i skłonności do agresji.
Poprzez utratę zdolności nad kontrolowaniem ilości i częstotliwości spożywanego alkoholu, osoba uzależniona całe życie koncentruje wokół niego. Z tego powodu podstawowe potrzeby są odsunięte na dalszy plan. Rodzina i najbliżsi są współuzależnieni. Wszystkie relacje zostają zaniedbane. Hobby i pasje przestają sprawiać przyjemność, również zostają wykluczone. Chory przestaje wywiązywać się ze swoich obowiązków. Natomiast w jego umyśle nie pojawia się decyzja, by rozpocząć leczenie alkoholizmu, ponieważ choroba działa tak, by odwrócić uwagę od istniejącego problemu.
Terapia alkoholowa polega na skutecznym leczeniu uzależnienia, które jest bardzo podstępną chorobą. Nie pozwala osobie uzależnionej zrezygnować z picia, pomimo wszystkich negatywnych skutków. Chory zdaje sobie sprawę ze szkodliwego wpływu alkoholu na całe życie, jednak to nadal nie powstrzymuje go od sięgnięcia po kieliszek. Wprawia to osobę chorą w ogromną frustrację, która napędza błędne koło i powoduje jeszcze większą chęć spożycia. Za błędnym myśleniem stoją bardzo silne mechanizmy, które wzmacniają się wraz z rozwojem choroby.
Jednym z objawów, który może okazać się bardzo niebezpiecznym dla zdrowia i życia, jest tzw. klinowanie - picie na klin. Jest to spożywanie alkoholu w celu złagodzenia kaca i innych skutków wcześniejszego picia. Następstwem takiego zachowania może być ciąg alkoholowy, który oznacza długotrwałe spożywanie (min. 2 doby) powodujące zatrucie organizmu. W efekcie konsekwencją jest Alkoholowy Zespół Abstynencyjny. Jego objawy mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a nawet śmierci. Serdecznie zapraszamy do lektury naszego bloga w zakładce "O uzależnieniach", gdzie szczegółowo wyjaśniamy wszystkie powyższe zagadnienia.
Skuteczną metodą przerwania ciągu alkoholowego i zapobiegnięcie wystąpienia objawów zespołu abstynencyjnego jest podjęcie profesjonalnej terapii alkoholowej. W takim wypadku musi ona zostać poprzedzona kompleksowym detoksem przeprowadzonym przez specjalistów.
Choroba alkoholowa jest przewlekła i stale się rozwija. W każdej kolejnej fazie pojawiają się nowe objawy, a dotychczasowe się nasilają.
Elvin M. Jellinek współpracował z WHO jako ekspert w Komisji Dla Spraw Alkoholowych. Można twierdzić, że jego prace zrewolucjonizowały postrzeganie uzależnienia i mocno wpłynęły na rozwój badań nad alkoholizmem. Jellinek podzielił fazy alkoholizmu na:
- fazę wstępną (prealkoholową),
- fazę ostrzegawczą (zwiastunową),
- fazę krytyczną (ostrą),
- fazę przewlekłą (chroniczną).
Opisy poniższych faz uzależnienia ukazują także skutki alkoholizmu.
Wstępna faza alkoholizmu jest trudna do rozpoznania i może rozwijać się nawet kilka lat, ponieważ wzorce zachowania osoby na tym etapie nie obiegają znacznie od normy. Zaczyna kształtować się wtedy emocjonalny pociąg do alkoholu, który ma stabilizować nastrój, czyli po prostu poprawiać humor. Człowiek dostrzega, jak dobrze czuje się po spożyciu, co powoduje fascynację na myśl o piciu.
W fazie prealkoholowej nie pije się w ukryciu czy samotności, ale poszukuje się do tego wszelkich okazji. Osoba na tym etapie chętnie bierze udział w imprezach, wyjazdach czy spotkaniach towarzyskich dających sposobność do picia alkoholu.
Efektem tej fazy uzależnienia od alkoholu jest wzrost tolerancji, który powoduje, że aby osiągnąć podobny do wcześniejszego stan upojenia, trzeba wypić więcej. Coraz trudniej także poradzić sobie z niechcianymi emocjami (takimi jak stres, smutek, żal czy złość), a szybkie rozładowanie napięcia jest możliwe i skuteczne dzięki napojowi z procentami.
W fazie ostrzegawczej zaczynają się niecodziennie zachowania względem alkoholu, a przede wszystkim luki w pamięci. Są to tzw. palimpsesty, które nie powodują utraty świadomości, jednak po spożyciu ciężko sobie przypomnieć, co się wtedy wydarzyło. Warto zwrócić uwagę na fakt, że dziury pamięciowe nie pojawiają się tylko po upiciu się do nieprzytomności, ale także po stosunkowo niewielkiej dawce alkoholu.
Nietrudno też zaobserwować, jak dana osoba pod wpływem napoju procentowego zmienia się, z cichej i spokojnej w rozgadaną, towarzyską, odważną i wesołą.
Odnosząc się do wzrostu tolerancji na alkohol, faza ostrzegawcza charakteryzuje się także odbiegającymi od normy zachowaniami. Osoba uzależniona na tym etapie musi wypić więcej, aby uzyskać ten sam efekt. Z tego powodu występuje z inicjatywą picia, narzuca szybkie tempo, a często również pije pomiędzy “kolejkami” lub w ukryciu. Kolejnym zachowaniem jest wypijanie alkoholu jeszcze przed imprezą czy spotkaniem towarzyskim.
Tutaj zaczyna się także picie w samotności, “z nudów”, bez konkretnej przyczyny czy okazji. Zaczynają się także wyrzuty sumienia i rozbicie emocjonalne, ponieważ uzależniony zaczyna dostrzegać, ile pije, jednak nie podejrzewa, że może mieć jakikolwiek problem.
Mechanizmy choroby alkoholowej zaczynają działać, a człowiek racjonalizuje swoje picie w rozmaity sposób. Komentarze innych osób związane z jego zachowaniem à propos picia są negowane, nierzadko w sposób agresywny.
Powyższe fazy uzależnienia od alkoholu doprowadzają do kolejnej, krytycznej. Ten etap zaczyna się w chwili, kiedy osoba uzależniona przestaje mieć kontrolę nad ilością wypijanego alkoholu. Oznacza to, że pomimo chęci czy planów wypicia określonej dawki, nie jest w stanie tego dokonać i wypija więcej. Bez względu na konsekwencje czy prośby bliskich.
W tej fazie choroby alkoholowej zaczynają się poważniejsze fizyczne objawy, takie jak głód alkoholowy, pojawiający się w krótkich okresach trzeźwości. Samo odstawienie wiąże się również z coraz to nieprzyjemniejszymi dolegliwościami. Z kolei utrzymanie krótkiej abstynencji uzależniony traktuje jako dowód na to, że nie ma żadnego problemu z piciem.
Osoba uzależniona skoncentrowana jest na:
Z tego względu wszystkie pozostałe sfery życia zostają zaniedbane. Praca, rodzina, obowiązki, pasje, własny wygląd idą w odstawkę. Mechanizmy uzależnienia działają coraz silniej i nie pozwalają alkoholikowi dostrzec swojego problemu, pomimo znacznego spadku jakości życia i uwag otoczenia. Jednak jego poczucie własnej wartości bardzo spada, chory czuje się bezradny i przygnębiony.
Na tym etapie dla osoby uzależnionej nie liczy się już nic innego. Pije od samego rana i znajduje się w niemal ciągłym stanie upojenia alkoholowego.
Objawy ostatniego stadium alkoholizmu:
Organizm, który w krwioobiegu stale notuje wysoki poziom etanolu, jest wycieńczony i chory. To bezpośrednie zagrożenie dla życia człowieka.
Można rzec, że jedyną przyczyną alkoholizmu jest picie alkoholu. I stwierdzenie to wcale nie minęłoby się z prawdą. Jednak prawdą jest także to, że niektórzy ludzie się uzależniają, a inni nie. Nawet jeżeli z początku używali alkoholu w identyczny sposób.
Na tendencję do uzależnienia składa się kilka czynników - psychologiczne, środowiskowe i biologiczne. Mówi się, że predyspozycje do picia wynikają z genów, deficytów emocjonalnych (najczęściej powiązanych z dzieciństwem), środowiska, którym się otaczamy, kultury kraju, w którym mieszkamy, dysfunkcyjnego środowiska rodzinnego czy zaburzeń psychicznych.
Nie można jednoznacznie określić przyczyny alkoholizmu u danej osoby, ponieważ zbyt wiele elementów zewnętrznych mogło się na to złożyć, tak samo, jak indywidualne predyspozycje organizmu i psychiki.
Zadzwoń do nas i zapytaj o wolne miejsca.